Αποταμίευση σε σκέψεις, επένδυση σε συμπεριφορες

31 Οκτωβρίου , ημέρα αποταμίευσης και θυμάμαι ήταν από τις μεγαλύτερες γιορτές στις σχολικές αίθουσες. Μάλιστα γράφαμε και την ανάλογη έκθεση, ο καθένας μας πως το έβλεπε και αν έκανε αποταμίευση.

Η αλήθεια είναι ότι κάτι μας έμεινε στο μυαλό μας και έτσι αυτό που περίσσευε από το χαρτζιλίκι μας και από την εκούσια σιγή, των γονιών μας από την απολοτριωση των ρεστων του μπακάλικου. Τα βάζαμε στον κουμπαρά η κάτω από το στρώμα για να κάνουμε και καμιά ανάληψη...

Περνώντας στις σημερινές εποχές που η αποταμίευση είναι ζητούμενο γιατί το οικονομικό ισοζύγιο ενός νοικοκυριου είναι στην καλύτερη περίπτωση ισορροπημένο, η γιορτή έχει χάσει την αίγλη της.

Αυτό μέχρι που είδα τον κουμπάρα της Φιλοζωικής.

- Και τι έγινε, σου είπε κάτι ο σκύλος της φωτογραφίας?

-Εντάξει... , και όμως!

-Δηλαδή?

- Ότι αν πάρουν όλοι οι σύλλογοι γονέων των Δημοτικών Γυμνασίων και Λυκείων του Δήμου μας και τοποθετήσουν ένα κουμπάρα , θα βοηθήσουν τα παιδιά της Φιλοζωικής στον αγνό σκοπό που υπηρετούν αλλά και τους μαθητές να αποταμιευσουν σκέψεις για ένα σοβαρό ζήτημα και να επενδύσουν σε συμπεριφορες...

-Για πες!

-Αν κάθε μέρα ένα παιδί βλέπει την υπενθύμιση στο σχολείο και πόσο υπεύθυνος είναι να έχεις ένα κατοικίδιο, σίγουρος και συνεπής για να είσαι αντάξιος της εμπιστοσύνης του. Αλλά και τις συνέπειες για τον φίλο μας ή εγκατάλειψη του. Τότε κάτι θα περισσέψει στην σκέψη και την συμπεριφορά πολλών παιδιών.

Λοιπόν τι λες?

-Καλά θα το σκεφτώ και..... Μάλλον θα επενδύσω!!