Οι προκλήσεις της φοιτητικής ζωης:Από το όνειρο στην πραγματικότητα σε μια δύσκολη Ελλάδα. Φαίδρα Καπετάνιου.

Το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή ενός παιδιού που τελειώνει το λύκειο και έχει επιτύχει στις πανελλαδικές εξετάσεις είναι η έναρξη της φοιτητικής του ζωής. Κάτι που πολλοί μαθητές ονειρεύονται από τις αρχές του λυκείου καθώς πρόκειται για μια τεράστια αλλαγή στη ζωή τους, ειδικά όταν πρόκειται να μετακομίσουν από το τόπο κατοικίας τους και να συντηρήσουν μόνοι τους ένα σπίτι.

Συνήθως τα φοιτητικά χρόνια περιγράφονται ως τα καλύτερα, τα πιο ξέγνοιαστα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου αφού δεν έχει πάνω του ευθύνες που αναλογούν σε έναν ενήλικα ακόμη, έχει άπλετο χρόνο να βγαίνει, να ξενυχτάει και η μόνη του υποχρέωση είναι να τηρεί τα φοιτητικά του καθήκοντα. Όλα αυτά βέβαια, σε μια άλλη Ελλάδα. Οι συνθήκες διαβίωσης ενός φοιτητή έχουν δυσκολέψει πλέον, τόσο για τον ίδιο όσο και για την οικογένεια του, η οποία αδυνατεί πλέον να τον συντηρήσει (αναφερόμενοι πάντα στη μέση ελληνική οικογένεια).

Από τη μεριά των γονιών

Τα ενοίκια σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας έχουν γίνει πλέον ανέγγιχτα. Για ένα σπίτι μόλις 30τμ, το ενοίκιο μπορεί να είναι στα 350€, χωρίς το σπίτι να είναι ανακαινισμένο, σε κάποιον όροφο ή έστω αν πρόκειται για την Αθήνα, κοντά σε στάση μετρό, που και αυτό πάλι πρόκειται αδικαιολόγητη αιτία αύξησης της τιμής. Προφανώς και ο φοιτητής είναι ένα άτομο, ωστόσο το σπίτι πρέπει να είναι βιώσιμο, έστω και μικρό να είναι. Οι εστίες των περισσότερων ελληνικών πανεπιστημίων είναι τουλάχιστον αισχρές, με κάκιστες εγκαταστάσεις, χωρίς θέρμανση και ζεστό νερό, με αποτέλεσμα η ενοικίαση να αποτελεί μονόδρομος.

Όσον αφορά την κατοικία, το κράτος έχει προχωρήσει σε καταβολή στεγαστικού επιδόματος σε όλους τους φοιτητές που διαμένουν εκτός της μόνιμης κατοικίας τους και έχουν περάσει τα μισά μαθήματα του έτους τους. Βέβαια αυτό το επίδομα ανέρχεται στα 1500€, όποτε αν ένα σπίτι νοικιάζεται στα 400€, 400·12=4.800€ το χρόνο, οπότε μάλλον το επίδομα δεν επαρκεί. Συνεχίζοντας, ένας γονιός ο οποίος θέλει να συντηρήσει εξ ολοκλήρου τα έξοδα του παιδιού του, χρειάζεται πάνω από έναν βασικό μισθό, αν υπολογίσει κανείς τον πληθωρισμό στο σουπερμάρκετ, το ρεύμα, το Ίντερνετ, τα κοινόχρηστα και τα προσωπικά έξοδα του παιδιού. Και αν υπάρχει και άλλο μέλος της οικογένειας μικρότερο σε ηλικία το οποίο χρειάζεται λεφτά για φροντιστήρια και εξωσχολικές δραστηριότητες, τότε μάλλον δεν θα μείνουν καθόλου λεφτά στο νοικοκυριό, για τα βασικά έξοδα.

Από την μεριά του φοιτητή

Ο «καημένος» ο φοιτητής ο οποίος μόλις τελείωσε το λύκειο και είναι έτοιμος να ξεκινήσει την ξέγνοιαστη ζωή του, αντιλαμβάνεται αμέσως πως δεν είναι τόσο ξέγνοιαστη. Αναγκάζεται να δουλεύει παράλληλα με τη σχολή του σε μια part-time ή μη εργασία για να μπορεί να πληρώσει αυτός τις ανάγκες του. Πολλές φορές όταν γεμίζει το πρόγραμμα κάτι πηγαίνει πίσω, αναλόγως με το τι αποφασίζει ο καθένας να θέσει σαν προτεραιότητα στη ζωή του. Είτε η σχολή είτε η κοινωνική ζωή, είτε ο ελεύθερος του χρόνος,τα οποία όλα είναι σημαντικά για έναν υγιή άνθρωπο, αφού η δουλειά δεν διαθέτει δεύτερες ευκαιρίες και απαιτεί συνέπεια.

Η ανεμελιά της ζωής χάνεται από πολύ νωρίς και καμία βοήθεια δεν παρέχεται από πουθενά ή κάποια ευελιξία στο χρόνο σπουδών, αφού με τη νομοθεσία που ισχύει πλέον στα έξι χρόνια διαγράφεσαι από τη σχολή στην οποία φοιτάς. Βέβαια δεν λαμβάνονται υπόψιν παιδιά τα οποία δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να μπορέσουν να συντηρηθούν με δυο και τρεις δουλειές.

Κλείνοντας, όλοι επιζητούν το καλύτερο για τα μέλη της οικογένειας τους και πολλές φορές τα παιδιά από μόνα τους προσφέρονται να ενισχύσουν οικονομικά την οικογένεια. Όμως, είναι ανάγκη να θυμόμαστε πως η δουλειά του φοιτητή είναι να διαβάζει για να τελειώσει τη σχολή του. Είναι άλλο πράγμα, το «δουλεύω το καλοκαίρι για να βγάλω το χαρτζιλίκι μου» και άλλο πράγμα το «δουλεύω για να αυτοσυντηρηθώ» επειδή το εκπαιδευτικό σύστημα είναι υπό διάλυση. Ίσως θα έπρεπε να ενισχυθεί η παιδεία, με κατάλληλες υποδομές, με ενοίκια προσβάσιμα σε φοιτητές, ώστε να υπάρχει ένα όριο στην εκμετάλλευση και μια οικονομική βοήθεια σε φοιτητές και γονείς η οποία όντως εν τέλει θα βοηθάει.

Φαίδρα Καπετάνιου.

Εντάξει δεν είναι φοιτητικό σπίτι, είναι η παραλία του Λιμνιώνα!!Δήμος Διρφύων Μεσσαπίων.