Παράλληλα Σύμπαντα στην Εκπαίδευση.
Της Ιωάννας Μαντζώρου.

(Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή την ανακοίνωση της ετήσια έκθεση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ) για το 2024 στην εφημερίδα Καθημερινή όπου ένα ποσοστό μαθητών, που ξεπερνά το 20% κατά την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες στην κατανόηση του σχολικού γραπτού λόγου και σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό στην παραγωγή γραπτού λόγου).

«Μαθητές δεν κατανοούν τι διαβάζουν»

Πριν, από και κατά τα τέλη του προηγούμενου αιώνα ο οργανικός αναλφαβητισμός υπήρχε σε μεγάλο ποσοστό. Πολλά παιδιά δεν ήταν σε θέση να πάνε σχολείο κυρίως λόγω κοινωνικών και οικονομικών πιέσεων. Εργάζονταν από μικρή ηλικία, στερεοτυπικές αντιλήψεις ήθελαν τα κορίτσια να εγκαταλείπουν το σχολείο ήδη από το Δημοτικό...Δεν υστερούσαν όμως σε τίποτε στον στίβο της ζωής. Σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με τον λειτουργικό αναλφαβητισμό. Τα παιδιά δεν κατανοούν τι διαβάζουν στα κείμενα. Πολύ συχνό το φαινόμενο να μην μπορούν να κάνουν ανάγνωση απλών κειμένων ακόμη και στις Λυκειακές τάξεις! Το σημερινό άρθρο της Καθημερινής κάθε άλλο παρά με εξέπληξε...Διαπιστώσεις που απασχολούν τον εκπαιδευτικό κόσμο, συζητήσεις των ημερών με συναδέλφους και ισχυρή ανάγκη για ενεργοποίηση δυνάμεων και επιστημών για να κατανοήσουμε "τι και γιατί" δεν κατανοούν τα παιδιά. Νομίζω ότι ίσως θα πρέπει να ξεκινήσουμε από μια διαπίστωση για εμάς και όχι για εκείνα. Μήπως ζούμε σε παράλληλα σύμπαντα με τους σύγχρονους μαθητές μας; Για να βοηθήσουμε μήπως είναι ανάγκη να κάνουμε μια αρχή προσπαθώντας να καταλάβουμε πώς αντιλαμβάνονται και ερμηνεύουν τον κόσμο γύρω τους και ποιες αξιακές προσεγγίσεις έχουν;