Ποδόσφαιρο και στίβος...σε ένα!!!

0

19

0

Έχουμε βρει ένα γήπεδο χωράφι μικρό σαν ένα σημερινό 5επι5 τρομερό. Είχε μαλακό χώμα και ήταν κοντά στα Ψαχνα και στα σπίτια μας. Το μοναδικό ελλατωμα ήταν στο διπλανό χωράφι ήταν σπαρμένο μάλλον με πατάτες που είχαν αρχίσει να βγαίνουν από την γη. Εντάξει σιγά μην πήγαινε η μπάλα προς τα εκεί.

Αφού έχει ανάψει το παιχνίδι και άρχιζε να νυχτώνει ξαφνικά μια δυνατή και άγρια φωνή ακούγεται. Ρε παλιόπαιδα θα μου χαλάσετε τις πατάτες!! Και έρχεται προς τα πάνω μας!

Ξεκινάμε εμείς και τρέχουμε όλοι, εκπαίδευμενοι από ανάλογες περιπτώσεις σε διαφορετικές κατεύθυνσεις. Όμως αυτή την φορά δεν πήγαν τόσο καλά τα πράγματα

Για κακή μου τύχη εμένα και του μελλοντικού μου κουμπάρου ο ιδιοκτήτης του χωραφιου μας ακολούθησε τρέχοντας. Ειδικά σε μια κλεφτή μου ματιά προς τα πίσω το σκοτάδι έγινε πιο σκοτεινό από την φιγούρα που όλο και μας πλησιάζε. Ο φόβος όμως μας έδωσε φτερά στα πόδια, η νύχτα που ήταν σύμμαχος μας και ο Άγιος Φανούριος που δεν έκανε το χατήρι σε κάποιον που μας έψαχνε, ευτυχώς μας γλίτωσε από μεγάλους μπελάδες.

Φτάσαμε σπίτια μας χωρίς να πούμε λέξη μεταξύ μας με το φόβο μήπως πεταχτεί από το σκοτάδι και δεν γλιτώσουμε το ξύλο. Εννοείται ότι στο σπίτι δεν είπαμε κουβέντα!!

Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε να πάμε σχολείο ο δρόμος για το Δημοτικό περνάει μπροστά από την είσοδο του Γυμνασίου. Εκεί βλέπουμε έντρομοι ότι ο χθεσινός εφιάλτης είχε και συνέχεια και μάλιστα στο φως της ημέρας.

Ο ιδιοκτήτης του χωραφιου την είχε στήσει στην είσοδο του Γυμνασίου. Εμείς είμαστε έτοιμοι να παραδοθουμε ή να λυποθυμισουμε από τον φόβο μας.

Κοιταζομαστε στα μάτια, περνούμε κουράγιο και κατευθυνομαστε προς αυτόν σαν να μην τρέχει τίποτα, εκτός και αν πρόσεχες τα πρόσωπα μας που είχαν ασπρισει!

Συγχρόνως μιλούσαμε για τον καιρό που έκανε κρύο, χειμώνα καιρό!

Πρωτοφανές!!

Ευτυχώς δεν μας αναγνώρισε, ήταν τέτοια η τρομάρα μας που φτάσαμε σχολείο και μπάλα παίξαμε στο τρίτο διαλλειμα!!

Έκτοτε όλα τα γήπεδα χωράφια είχαν απόσταση ασφαλείας.... από πατάτες.