Ποιό Έβερεστ?Η ανηφόρα
στο Κοντοδεσπότι !

0

38

0

Ετοιμάζομαι εγώ και 3 φίλοι να φύγουμε για Κατούνια. Σύνολο 2 άτομα σε κάθε παπί, 14 κονσέρβες ο ένας, ένα δίκιλο ψωμί, ένα σεντόνι, μια κουβέρτα και διάφορα , μαγιό πετσέτες φιδάκια, κολυνος κ.λ.π. Ολα αυτά τα βάζαμε σε μαύρες σακούλες απορυμματων και τα δέναμε με σκοινιά.

Την σκηνή θα την περνάμε εμείς.

Η σκηνή 7 ατόμων με χοντρή τέντα και κάτι σίδερα σαν και αυτά που βλέπαμε σε φωτογραφίες από ουρανοξύστες.

Ήταν. βαριά!

Αφού φορτωσαμε τα μηχανάκια, κοιταζομαστε με τον Βασίλη που είμασταν. παρέα , δεν λέμε τίποτα.

Σκέφτομαι ότι αν ανέβουμε την ανηφόρα στο Κοντοδεσπότι μετά είναι εύκολο.....Μετά όμως!! Όμως τώρα πρέπει να είμαι ψύχραιμος, μια κουβέντα είναι αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

Ο άλλος φίλος μου λέει: Κοίτα Κωστή το μηχανάκι μου είναι φτιαγμένο δεν θα μπορώ να σε περιμένω. Αν φεύγω μπροστά θα σταματώ ανά 20 λεπτά.

Εγώ το μόνο φτιάξιμο ήταν μια εξάτμιση πλατινοφορου λόγω ότι είχε χαρακτηριστικό θόρυβο για ευνόητους λόγους.

Εντάξει του λέω φύγαμε !

Αφήνοντας το τελευταίο σπίτι των Ψαχνών βλέπαμε την κορυφή του δρόμου και ο ιδρώτας μαζί με τα γουρλωμένα μάτια ήταν σίγουρα σκηνή από κόμικς και όχι πραγματικότητας.

Όμως σκέφτηκα ότι το μηχανάκι είναι καλό, προσεγμένο είναι εντάξει και εγω σαν οδηγός καλος είμαι ,θα καρφώσω την πρώτη, γιατί όχι.!!!!

Περάσαμε το Μοναστήρι της Ταξιαρχίας.δίπλα δίπλα το δικό μου με δευτέρα και στροφές πολλές, το άλλο

δεν το άκουγα καλά, θα δούμε!

Και φτάνουμε στην αρχή του Έβερεστ των παπιών από τα Ψαχνά.

Κουμπωνω την πρώτη ,λέω κατι στον Αη Γιάννη τον Κατουνιώτη και ανεβαίνω Το μηχανάκι πηγαίνει σαν τρελό πάνω από 20 χιλιόμετρα την ωρα,έβαλα και δευτέρα. Μετά από κάνα 10λεπτο και μερικές στροφές φτάσαμε στην κορυφή του δρόμου. Αφού δεν κατεβήκαμε και να τρέχουμε από την χαρά μας,αλλά δεν έγινε από σεβασμό για τον άλλο φίλο που τρόμαξε να ανέβει.

Όλη η διαδρομή μέχρι τα Κατούνια είχε το ίδιο μοτίβο.

Τελικά αν ξέρεις τι είσαι , τι εχεις, μείνε και λίγο ήρεμος και θα φτάσεις στον προορισμό σου....