Volta Sth Dirfh

Όταν έχεις πάει με τρακτεριτζή στο Αη Γιάννη στα Κατούνια πριν το 80 δεν είχες και πολλές επιλογές Ελευθερίας.
Γιατί σίγουρα αν δεν ήταν και οι δύο γονείς ,η σιγουρατζα ηταν η μάνα. Ενα το κρατούμενο. Και σε έκανε να νιώθεις και λίγο κρατούμενος λόγω της αγριάδας του τοπίου ,της μεγάλης δυσκολίας του δρόμου (40 χιλιόμετρα περιπου χωματόδρομος με πολλες στροφές και ανηφόρα στα900 μετρα και κατέβασμα σχεδόν στα 50 μετρα υψόμετρο) αλλά και το πολύ κόσμο που μαζεύονταν στον Αη Γιάννη στα Κατούνια.
Δεύτερον η καρότσα του τρακτέρ χωρούσε γύρω στσ 20 άτομα μεγάλους τα παιδιά δεν υπολογιζοταν γιατί καθοταν στην ποδια της μανας τους και όλοι ηταν απλά γνωστοί μεταξύ τους,έτσι έπρεπε να είσαι μαζεμενος.
Οι αποφάσεις του οδηγού ηταν και νόμος σεβομενοι ότι άνθρωπος έβαζε την περιουσία του σε ενα κακοτραχαλο δρόμο σε απόσταση τρεισήμισι ωρών μέχρι τέσσερις.
Γρήγορος ο Στρυμωνης Άργος ο Θείος μου ο Βασιλάκης.
Το πρωί της επιστροφής ξεκίναγε η ημέρα όχι και πολύ καλά γιατί ξέραμε ότι οι διακοπές της μιας ημέρας τελείωσαν αλλά είχαμε ακόμη 50 %πιθανότητες να κάνουμε ακόμη ενα μπάνιο.Και που μαλιστα στην καλύτερη παραλία.
Στον Λιμνιώνα!!
Πως ομως ?????
Ο οδηγός έκανε μια στάση η στον Λιμνιώνα ή στις Φτερες που ηταν λίγο μετά την ράχη όπου είχε δροσιά και επειδή η στάση ηταν γύρω στο τρίωρο μπορούσε να ρίξει και έναν καλό ύπνο.
Εγώ ρωτούσα την Κυρά Βούλα που θα κάνουμε στάση και η μάνα μου σαν να έπαιζε σε ταινία του Αγγελόπουλου απαντούσε με συντομία και χωρίς απάντηση "Δεν ξέρω, θα δούμε ,δεν ρώτησα ,όπου και να σταματήσουμε καλά είναι "
Μέχρι να ψτάσουμε στην διασταύρωση για Λιμνιώνα η Ψαχνά η καρδιά μας, των μικρών παιδιών κόντευε να σπάσει απο την αγωνία.
Όταν ανοιγε δεξιά για να μπορέσει και η καρότσα να βγεί και να πάει μετά αριστερά έβλεπες καμία δεκαριά παιδικά κεφαλάκια να πανηγυρίζουν.
Αν έστριβε για Ψαχνά το μόνο που έβλεπες ηταν μόνο τα κεφάλια με τα μαντήλια των μονάδων μας.
Η μόνη μας παρηγοριά ηταν τα μηχανάκια που μας προσπερνούσαν και μας έδειχναν τον τρόπο δραπετεύσης απο την παιδική μας ηλικία.







