Τα μικρά παιδιά Παναθηναικοί.

Πρίν από πολλά χρόνια ,έχω πάει σπίτι να κάνω μπάνιο για να ξαναγύρισω στην δουλειά. Είναι απόγευμα Κυριακής και έχει ντέρμπι Ολυμπιακός Παναθηναϊκός .Εχει χάσει η ομαδα μας ,ο Παναθηναϊκός. Μπαίνοντας στο σπίτι έχει τελειώσει το ντέρμπι και βλέπω το μοναδικό παιδί μου τότε στο διάδρομο να κλαίει και να μου λέει :Πώς θα πάω στο σχολείο αύριο????

Του λέω..., τι να πεις σε ένα παιδί όταν έχει χάσει, τα κλασικά Εντάξει μωρέ ένα παιχνίδι είναι και τέτοια!

Το απόγευμα είδα ένα μικρό μου φίλο Παναθηναϊκό που πήγαινε να δει το ματς Παναθηναϊκός Τσέλσι.

Βλέπω και γω τώρα το παιχνίδι παρέα με τον Χρήστο και γι αυτό το θυμήθηκα.

,Φυσικά χάνουμε.

Εντάξει οι αντιδράσεις κόσμιες!

Αλλά η ήττα, ήττα!!

Απλά θέλω να επισημάνω δύο πράγματα .

Πρώτον στους διοικούντες ότι στην κόλαση μας στέλνουν οι πολύ μεγάλοι σε ηλικία ή οι πολύ μικροί,ανάλογα το πώς συμπεριφερομαστε, οπότε ας είναι πολύ προσεκτικοί στις επιλογές τους.

Και αυτό που που είχε αναφέρει ο Φιλόσοφος Προπονητής Μαρσέλο. Μπιέλσα ένα σύνθημα που είχε δεί σε ένα τοίχο στην Σεβίλλη:Σε αγαπώ ομάδα μου ακόμα και αν κερδίζεις.!